Overeind blijven als je kind suïcidaal is, het is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Je eerste, tweede en derde impuls is proberen goed voor je kind te zorgen. Ook als je kind zich niet laat helpen. Juist dan! Dus wat moet je met goed bedoelende mensen die zeggen ‘goed voor jezelf zorgen hoor!’…
Stewardessen vertellen dat in geval van nood ouders geneigd zijn om vooral hun kinderen te helpen. Ook al zie je in elke veiligheidsinstructie dat je eerst je eigen zuurstofmasker op moet zetten. Maar dat voelt als het er op aankomt vaak tegennatuurlijk. Toch is die regel er niet voor niks. Als jij benauwd bent kun je niet meer helder nadenken, dus ook niet goed voor je kind zorgen. En als je omvalt al helemaal niet.
Overeind blijven doe je dus niet alleen voor jezelf, maar ook voor je kind. Dat je af en toe (of heel vaak) omkukelt hoort erbij. Zelfzorg houdt namelijk meer in dan chocola eten tijdens het netflixen of fanatiek sporten en smoothies maken. Het begint met naar binnen kijken, compassie hebben met jezelf en ontdekken wat je fysiek en mentaal gezond houdt. Helemaal niet makkelijk, maar op de lange termijn de moeite waard zeggen ouders die het kunnen weten. Het goede nieuws; klein beginnen werkt ook.
Hulp voor jezelf
Overeind blijven als je kind suïcidaal is? Veel ouders vallen op een zeker moment om. Suïcidaliteit is vaker wel dan niet een proces dat een lange adem vraagt en vaak is er ook al veel aan vooraf gegaan. De oerkracht die wordt opgeroepen als je het gevoel hebt dat je kind in gevaar is kan je – tijdelijk – vleugels geven, maar put ook uit. Sommigen voelen zich juist verlamd door machteloosheid, ook dat kost ontzettend veel energie. Sowieso is omgaan met alle ingewikkeldheid rondom een kind dat niet (meer) wil leven voor de meeste ouders nieuw terrein. Hoe ga je daarmee om? Hoe blijf je daarin overeind? Eerlijk gezegd houden de meeste ouders zich daar niet mee bezig. Totdat ze omvallen.
Gezin
In tijden van crisis reageert iedereen anders. De één springt in de actiestand, de ander steekt zijn kop in het zand, sommigen zijn veel energie kwijt terwijl er niks uit hun handen komt en weer anderen krijgen zo’n kort lontje dat ze meer stukmaken dan hun lief is. Binnen een gezin werkt dat precies hetzelfde. Soms wordt een gezin hechter, maar lang niet altijd. Het is niet gek (maar wel verdrietig) dat je elkaar kwijt raakt, terwijl je extra behoefte hebt aan verbinding en houvast. Hoe hou je je gezin overeind als er een kind is dat niet meer wil leven? Hoe hou je oog voor je andere kind(eren) en je relatie? Daar worstelen veel ouders mee.
Emoties
Een mens zou van minder van slag raken. Een suïcidaal kind doet een enorm beroep op je emotieregulatie. Mogelijk ben je verdrietig en voel je je bang en machteloos. Misschien ben je ook wel boos of vind je het vooral buitengewoon onbegrijpelijk. Sommige (veel!) ouders vertellen op hun tenen te lopen om vooral niks ‘verkeerd’ te doen. Maar wanneer iets verkeerd valt is vaak onvoorspelbaar. Daar word je moe van. Heel erg moe.
Familie en vrienden
De uitdrukking ‘in nood leer je je vrienden kennen’ wordt meestal cynisch gebruikt. De meesten bedoelen ermee dat ze zich in de steek gelaten voelen. Dat onverwachtse mensen méér voor je gaan betekenen en relaties zich verdiepen komt ook echter voor. Van de ouders die het onderzoek van Netwerk Beter Samen hebben ingevuld zegt bijna de helft dat de impact op het contact met familie en vrienden groot is. Bijna een kwart van de ouders ervaart vooral onbegrip bij hun familie en vrienden.
Werk
De zorg om een suïcidaal kind houdt niet op als je de werkvloer opstapt en je werkpet opzet. Ook als je niet in de buurt van je kind bent kunnen de zorgen blijven knagen. Soms juist extra hard. Bijvoorbeeld omdat je bang bent onvoldoende toezicht te (kunnen) houden. Of als je steeds gebeld wordt door je kind. De stress die ouders ervaren en de vermoeidheid die zich opbouwt is – zacht uitgedrukt – niet helpend om goed te functioneren op het werk.
